Down load
the whole Bible from http://www.online-bible.com/
LAMENTACIONES
CAPITLO 1
1 ¶ Naunsa nga ang ciudad nagalingkod man nga nag-inusara, nga kaniadto
puno sa mga tawo! Nahimo siya nga sama sa usa ka babayeng balo, nga daku
sa taliwala sa mga nasud! Siya nga kaniadto usa ka princesa sa taliwala
sa mga lalawigan nahimo man nga magbubuhis!
2 Siya nagahilak sa hilabihan gayud sa kagabhion, ug ang iyang
mga luha anaa sa iyang mga aping; Sa taliwala sa tanan niyang mga hinigugma,
siya walay mausa nga makalipay kaniya: Ang tanan niyang mga higala nanagluib
kaniya; sila nangahimong mga kaaway niya.
3 Ang Juda nabihag tungod sa mga kagul-anan, ug tungod sa dakung
pagkaulipon; Siya nagapuyo sa taliwala sa mga nasud, siya dili makakaplag
ug pahulay: Ang tanan niyang mga maglulutos nakaapas kaniya sa taliwala
sa mga kalisdanan.
4 Ang mga alagianan sa Sion nanagbalata, tungod kay walay mingadto
sa maligdong nga pagkatigum; Ang tanan niyang mga pultahan nabiniyaan,
ang iyang mga sacerdote nagapanghupaw: Ang iyang mga ulay gipanagsakit,
ug siya sa iyang kaugalingon anaa sa kapaitan.
5 Ang iyang mga kabatok nangahimong mga pangulo, ang iyang mga
kaaway nanagmauswagon; Kay siya gisakit ni Jehova tungod sa pagkadaghan
sa iyang mga kalapasan: Ang iyang kabataan nga magagmay gipanagbihag ngadto
sa atubangan sa kabatok.
6 Ug gikan sa anak nga babaye sa Sion ang tanan niyang pagkahalangdon
nawagtang: Ang iyang mga principe nangahimo nga ingon sa mga lagsaw nga
wala makakaplag ug sibsibanan, Ug sila nanlakaw nga walay kusog unahan
sa maglulutos kanila.
7 Ang Jerusalem nahanumdum diha sa mga adlaw sa iyang kagul-anan
ug sa iyang mga pagkaalaut sa tanang mga butang nga iyang nahimut-an nga
iyang nahuptan gikan sa mga adlaw nga karaan: Sa diha nga nahulog ang iyang
katawohan sa kamot sa kabatok, ug walay mitabang kaniya, Ang mga kabatok
nakakita kaniya, nga nanagbiaybiay kaniya diha sa iyang pagkalaglag.
8 Ang Jerusalem nakasala ug daku uyamut; busa siya nahimong ingon
sa butang nga mahugaw; Ang tanan nga nagpasidungog kaniya nagatamay na
kaniya, tungod kay nakita nila ang iyang pagkahubo: Oo, siya nagapanghupaw,
ug mitalikod nga naulaw.
9 Ang iyang kahugaw diha sa iyang mga sidsid; siya wala mahinumdum
sa iyang katapusan; Busa siya gihulog sa dakung kahibulongan; siya walay
maglilipay: Sud-onga, Oh Jehova, ang akong kagul-anan: kay ang kaaway nagpadaku
sa iyang kaugalingon.
10 Ang kabatok nagbuklad sa iyang kamot ibabaw sa tanang mga
butang nga iyang nahimut-an: Kay nakita niya nga ang mga nasud mingsulod
sa iyang balaang puloy-anan, Nga mahitungod kanila nga imong gisugo nga
dili sila pasudlon ngadto sa imong katiguman.
11 Ang tibook niyang katawohan nanghupaw, sila nangita ug tinapay;
Ilang gihatag ang ilang nahimut-an nga mga butang nga baylo sa pagkaon
aron sa pagpabuhi sa kalag: Tan-awa, Oh Jehova, ug sud-onga kay ako nahimong
timawa.
12 ¶ Wala bay hinungdan kaninyo, Oh kamong tanan nga nanagpangagi?
Sud-onga, ug tan-awa kong aduna bay kasubo nga sama sa akong kasubo, nga
gipadangat kanako, Nga gisakit ni Jehova kanako sa adlaw sa iyang mabangis
nga kasuko.
13 Gikan sa kahitas-an siya nagpadala ug kalayo sulod sa akong
mga bukog, ug kini nakadaug batok kanila; Siya nagladlad ug pukot alang
sa akong mga tiil, ako gipabalik niya: Ako gihimo niya nga biniyaan ug
maluyahon sa tibook nga adlaw.
14 Ang yugo sa akong mga kalapasan gihigut sa iyang kamot; Sila
nalanggikit, ug miabut sa akong liog; siya nakapahuyang sa akong kusog:
Ako gitugyan sa Ginoo ngadto sa ilang mga kamot, batok kang kinsa dili
ako makahimo sa pagsukol.
15 Gipamiangan sa Ginoo ang tanan nakong makusganong tawo sa
taliwala nako; Siya nagpatawag sa balaang pagkatigum batok kanako aron
sa pagpigsat sa akong mga batanong lalake: Gitamakan sa Ginoo ang anak
nga ulay sa Juda sama sa paggiuk diha sa pug-anan.
16 Tungod niining mga butanga ako mihilak; ang mata ko, ang mata
ko nagapaagay ug tubig; Kay ang maglilipay nga unta maoy magpabuhi sa akong
kalag halayo man kanako: Ang akong mga anak nangahimong biniyaan, tungod
kay ang kaaway nakadaug man.
17 Gibuklad sa Sion ang iyang mga kamot; walay mausa nga makalipay
kaniya: Si Jehova nagsugo mahatungod kang Jacob, nga kadtong nanaglibut
kaniya mangahimo nga iyang mga kabatok: Ang Jerusalem anaa sa taliwala
nila sama sa usa ka butang nga mahugaw.
18 Si Jehova matarung man; tungod kay ako misukol batok sa iyang
sugo; Pamati, gipangamuyo ko kaninyo, kamong tanan nga mga katawohan, ug
sud-onga ang akong kasubo: Ang akong mga ulay ug ang akong mga batan-ong
lalake nahimong mga binihag.
19 Gipatawag ko ang akong mga hinigugma, apan gilimbongan ako
nila: Ang akong mga sacerdote ug ang akong mga anciano nangamatay didto
sa ciudad, Samtang nanagpangita sila sa ilang makaon aron sa pagpabuhi
sa ilang mga kalag.
20 Sud-onga, Oh Jehova; kay ako ania sa kasakitan; ang akong
kasingkasing ania sa kasamok; Ang akong kasingkasing nabuyok sa sulod nako;
tungod kay ako misukol sa hilabihan gayud: Sa halayong dapit ang espada
nagapamatay, sa balay ania ang gutom nga sama sa kamatayon.
21 Sila nakadungog nga ako nagapanghupaw; walay mausa nga makalipay
kanako; Ang tanan nako nga mga kaaway nakadungog sa akong kasamok; nalipay
sila nga imong gihimo kini: Ipadala mo ang adlaw nga imong gipamantala,
ug sila mahimo nga sama kanako.
22 Tugoti nga ang tanan nilang kadautan mahiduol sa imong atubangan;
Ug buhata kanila ang sama sa imong gibuhat kanako tungod sa tanan nako
nga kalapasan: Kay ang akong mga pagpanghupaw daghan man, ug ang akong
kasingkasing nagakaluya.
CAPITLO 2
1 ¶ Naunsa man nga ang Ginoo nagtabon sa anak nga babaye sa Sion uban
sa usa ka panganod sa iyang kasuko! Ug gihulog niya gikan sa langit ngadto
sa yuta ang katahum sa Israel, Ug wala mahanundum sa iyang tumbanan sa
tiil sa adlaw sa iyang kasuko.
2 Gilamoy sa Ginoo ang tanang mga puloy-anan ni Jacob, ug wala
malooy kanila; Iyang gipangguba diha sa iyang kasuko ang mga salipdanan
sa anak nga babaye sa Juda; Sila gipanagpukan ngadto sa yuta; gihugawan
niya ang gingharian ug ang mga principe niini.
3 Iyang giputol tungod sa iyang mabangis nga kasuko ang tibook
sungay sa Israel; Iyang gibutad ang iyang kamot nga too gikan sa atubangan
sa kaaway: Ug iyang gisunog si Jacob ingon sa usa ka nagadilaab nga kalayo,
nga nagalamoy sa paglibut.
4 Iyang gibusog ang iyang pana ingon sa usa ka kaaway, siya mitindog
uban ang too niyang kamot sama sa usa ka kabatok, Ug gipamatay ang tanan
nga nahimut-an sa mata: Sulod sa balong-balong sa anak nga babaye sa Sion
iyang gibubo ang iyang kaligutgut ingon sa kalayo.
5 Ang Ginoo nahimong sama sa usa ka kaaway, iyang gilamoy ang
Israel; Iyang gilamoy ang tanan nga mga palacio niini, iyang gipanglaglag
ang iyang mga salipdanan; Ug iyang gipadaghan ang pagbalata ug pagbakho
sa anak nga babaye sa Juda.
6 Ug iyang gikuha sa pagkamabangis ang iyang tabernaculo, nga
daw ingon sa usa ka tanaman; iyang gilaglag ang iyang dapit nga tigumanan:
Si Jehova naghimo nga hikalimtan didto sa Sion ang balaang pagkatigum ug
ang adlaw nga igpapahulay, Ug nagtamay sa hari ug sa sacerdote diha sa
iyang kasuko.
7 Si Jehova nagsalikway sa iyang halaran, siya nag-ayad sa iyang
balaang puloy-anan; Iyang gihatag sa iyang kaaway ang mga kuta sa iyang
mga palacio; Sila nanagbanha sulod sa balay ni Jehova, ingon sa adlaw sa
maligdong nga pagkatigum.
8 Gitinguha ni Jehova ang paglaglag sa kuta sa anak nga babaye
sa Sion; Iyang gikutay ang usa ka pisi, wala niya kuhaa ang iyang kamot
gikan sa paglaglag niini: Ug gipabakho niya ang salipdanan ug ang kuta;
silang duha nagaanam ug kahuyang.
9 Ang iyang mga ganghaan nangalusno ngadto sa yuta; iyang gilaglag
ug gipamunggo ang iyang mga trangka: Ang iyang hari ug ang iyang mga principe
atua sa taliwala sa mga nasud diin wala didto ang Kasugaon; Oo, ang iyang
mga manalagna wala na makakita ug panan-awon gikan kang Jehova.
10 ¶ Ang mga anciano sa anak nga babaye sa Sion nanagyaka sa yuta,
ug sila nanaghilum; Sila nanagsaliyab ug abug sa ilang mga ulo; sila nanagbakus
ug sako sa ilang mga kaugalingon; Ang mga ulay sa Jerusalem nanagpaduko
sa ilang mga ulo sa yuta.
11 Ang akong mga mata nahalap sa mga luha, ang akong kasingkasing
nasamok; Ang akong atay gibubo sa yuta, tungod sa pagkalaglag sa anak nga
babaye sa akong katawohan, Tungod kay ang mga bata ug ang mga masuso gipanguyapan
diha sa kadalanan sa ciudad.
12 Sila nagaingon sa ilang mga inahan: Hain man ang trigo ug
vino? Sa diha nga gipanguyapan sila ingon sa mga samaran diha sa kadalanan
sa ciudad, Sa diha nga gibubo nila ang ilang kalag sa sabakan sa ilang
inahan.
13 Unsa ba ang akong igasaksi alang kanimo? unsa ba ang akong
ipanig-ingon kanimo, Oh anak nga babaye sa Jerusalem? Unsa ba ang akong
itanding kanimo, aron ako makalipay kanimo, Oh anak nga ulay sa Sion? Kay
ang imong samad daku ingon sa dagat: kinsay makaayo kanimo?
14 Ang imong mga manalagna nakakita ug mga bakak ug binuang nga
panan-awon alang kanimo: Ug sila wala makapakita sa imong kadautan, sa
pagpabalik gikan sa imong pagkabinihag, Apan nakakita alang kanimo ug malimbongon
nga mga pulong ug mga hinungdan sa pagkahininginlan ngadto sa laing dapit.
15 Ang tanan nga minglabay nagapakpak sa ilang mga kamot kanimo;
Sila nanagsitsit uban ang pagbiaybiay ug nagalingo-lingo sa ilang ulo sa
anak nga babaye sa Jerusalem, nga nagaingon: Mao ba kini ang ciudad nga
gitawag sa mga tawo Ang kahingpitan sa katahum, Ang kalipay sa tibook nga
yuta?
16 Ang tanan mong mga kaaway nagbuka pagdaku sa ilang baba batok
kanimo: Sila nagasitsit uban ang pagbiaybiay ug nagapakagut sa ilang mga
ngipon; sila nagaingon: Gilamoy namo siya; Sa pagkamatuod mao kini ang
adlaw nga atong gipangita; ato nang hikaplagan, kini ato nang nakita.
17 Natibawas na ni Jehova ang iyang tuyo; natuman na niya ang
pulong nga iyang gisugo sa mga adlaw nga karaan: Iyang gibungkag, ug siya
wala malooy: Ug iyang gihimo aron malipay ang imong kaaway batok kanimo;
Gipataas niya ang sungay sa imong mga kabatok.
18 Ang ilang kasingkasing mitu-aw ngadto sa Ginoo: Oh kuta sa
anak nga babaye sa Sion, paagaya ang mga luha ingon sa usa ka suba sa adlaw
ug gabii; Ayaw hatagi ug pahulay ang imong kaugalingon; ayaw pahunonga
ang kalimutaw sa imong mata.
19 Tumindog ka, tiyabaw sa gabii, sa sinugdan sa mga pagtukaw;
Ibubo ang imong kasingkasing ingon sa tubig sa atubangan sa nawong sa Ginoo:
Bayawa ang imong mga kamot ngadto kaniya alang sa kinabuhi sa imong mga
magagmayng kabataan, nga nautas tungod sa kagutom sa ulohan sa tagsatagsa
ka dalan.
20 Tan-awa, Oh Jehova, ug sud-onga kong kinsay imong gibuhatan
sa ingon! Kan-on ba sa mga babaye ang ilang bunga, ang mga bata nga ginayogyog
diha sa ilang mga kamot? Patyon ba ang sacerdote ug ang manalagna didto
sa balaang puloy-anan sa Ginoo?
21 Ang batan-on ug tigulang namuyod sa yuta diha sa kadalanan;
Ang akong mga ulay ug ang akong mga batan-ong lalake nangapukan pinaagi
sa espada; Gipatay mo sila sa adlaw sa imong kasuko; gipatay mo ug wala
ka malooy.
22 Gitawag mo, ingon sa adlaw sa maligdong nga pagkatigum, ang
akong mga kalisang sa tanang dapit; Ug sa adlaw sa kasuko ni Jehova walay
bisan kinsa nga nakagawas kun nahibilin: Kadtong akong ginayogyog ug gialimahan
maoy gilamoy sa akong kaaway.
CAPITLO 3
1 ¶ Ako mao ang tawo nga nakakita sa kasakitan pinaagi sa barahan
sa iyang kapungot.
2 Iyang gitultolan ako ug gipalakat ako sa kangitngitan, ug wala
sa kahayag.
3 Sa pagkatinuod batok kanako iyang gipaatubang ang iyang kamot
sa nakadaghan sa tibook nga adlaw.
4 Ang akong unod ug ang akong panit yang gihimo nga tigulang;
iyang gidugmok ang akong mga bukog.
5 Siya nagtukod batok kanako, ug gilibutan ako sa kapaitan ug
kasakitan.
6 Gipapuyo niya ako sa mangiub nga mga dapit, sama niadtong dugay
na nga nangamatay.
7 Ako gialad niya, aron dili ako makagula; iyang gipabug-at ang
akong talikala.
8 Oo, sa pagtiyabaw nako, ug sa pagtawag sa panabang, iyang gipugngan
ang akong pag-ampo.
9 Gialad niya sa mga bato nga sinapsapan ang akong mga alagianan;
iyang gibaliko ang akong mga dalan.
10 Alang kanako siya sama sa usa ka oso nga nagabanhig, ingon
sa usa ka leon sa tago nga mga dapit.
11 Iyang gipatipas ang akong mga alagianan, ug gikuniskunis niya
ako; iyang gibuhat ako nga biniyaan.
12 Iyang gibusog ang iyang pana, ug iyang gipahaluna ako ingon
sa usa ka ilig-onon alang sa pana.
13 Ang mga udyong sa iyang baslayan gipalagbas sa akong mga amimislon.
14 Ako nahimong kataw-anan sa tibook ko nga katawohan, ug ilang
alawiton sa tibook nga adlaw.
15 Gitugob niya ako sa kapaitan, gihubog niya ako sa panyawan.
16 Gidugmok usab niya ang akong mga ngipon sa mga magagmayng
bato; gitabonan niya ako sa mga abo.
17 Ug imong gihinginlan ang akong kalag ngadto sa halayo gikan
sa kalinaw; ako nalimot na sa kauswagan.
18 Ug ako miingon: Ang akong kusog nawagtang na, ug ang akong
paglaum nahanaw gikan kang Jehova.
19 Hinumduman mo ang akong kasakitan ug ang akong pagkaalaut,
ang panyawan ug ang apdo.
20 Ang akong kalag nagahandum gihapon kanila, ug gipaubos sa
sulod nako.
21 ¶ Nahinumdum ako niini sa akong panumduman; busa ako may paglaum.
22 Tungod sa mga mahigugmaongkalolot ni Jehova kita wala mangalaglag,
kay ang iyang mga kalooy walay paghubas.
23 Sila ginabag-o sa matag-buntag; daku ang imong pagkamatinumanon.
24 Si Jehova mao ang akong panulondon, nagaingon ang akong kalag;
busa anaa kaniya ang akong paglaum.
25 Si Jehova maayo alang kanila nga nagapaabut kaniya, alang
sa kalag nga nagapangita kaniya.
26 Maayo nga ang tawo magalaum ug magapaabut sa kahilum sa kaluwasan
ni Jehova.
27 Maayo alang sa tawo nga pas-anon niya ang yugo sa iyang pagkabatan-on.
28 Palingkora siya nga mag-inusara ug pahiluma, tungod kay kini
iyang gipapas-an kaniya.
29 Ipabutang ang iyang baba sa abug, kong sa ingon niana aduna
pay mapaabut.
30 Ipataon niya ang iyang aping kaniya nga nagasagpa; aron siya
mapuno gayud sa pagsudya.
31 Kay ang Ginoo dili mosalikway sa walay katapusan.
32 Kay bisan siya nagpaguol, apan siya malooy sumala sa gidaghanon
sa iyang mga mahigugmaong-kalolot.
33 Kay siya dili magasakit nga sa kinabubut-on, ni magapasubo
sa mga anak sa tawo.
34 Ang pagdugmok sa ilalum sa iyang mga tiil sa tanan nga mga
binilanggo sa yuta,
35 Ang pagtungina sa katungod sa usa ka tawo sa atubangan sa
nawong sa Labing Hataas,
36 Ang pagbalit-ad sa usa ka tawo sa iyang katungod, dili uyonan
ni Jehova.
37 ¶ Kinsa kadtong nagaingon, ug nahanabo man, sa diha nga wala
magsugo ang Ginoo?
38 Gikan sa baba sa Labing Hataas dili ba mogula ang dautan ug
maayo?
39 Ngano man nga nagamahay ang usa ka buhi nga tawo, ang usa
ka tawo tungod sa silot sa iyang mga sala?
40 Susihon ta ug sulayan ta ang atong mga dalan, ug mamalik kita
ngadto kang Jehova.
41 Bayawon ta ang atong kasingkasing uban ang atong mga kamot
ngadto sa Dios sa kalangitan.
42 ¶ Kita nakalapas ug nakasukol: wala ka magpasaylo.
43 Nagatabon ka uban sa kasuko, ug nagalutos kanamo: nagapamatay
ka, wala ka malooy.
44 Nagatabon ka sa imong kaugalingon sa usa ka panganod, aron
walay pag-ampo nga makalahos kanimo.
45 Gihimo mo kami nga sama sa nalug ug sagbut sa taliwala sa
mga katawohan.
46 Ang tanan namong mga kaaway nagpabuka pagdaku sa ilang mga
baba batok kanamo.
47 Ang kahadlok ug ang gahong mingdangat kanamo, ang kalumpagan
ug ang pagkalaglag.
48 Ang akong mata nagapadaligdig ug mga sapa sa tubig, tungod
sa pagkalaglag sa anak nga babaye sa akong katawohan.
49 Nagapaagay sa luha ang akong mata, ug walay paghunong, walay
pagpahulay,
50 Hangtud si Jehova motan-aw ug mosud-ong gikan sa langit.
51 Ang akong mata nakapasubo sa akong kalag, tungod sa tanang
mga anak nga babaye sa akong ciudad.
52 Gigukod ako nila sa hilabihan ingon sa usa ka langgam, sila
nga mga kaaway ko sa walay hinungdan.
53 Gibugto nila ang akong kinabuhi sulod sa bilanggoan, ug gisalibay
ako ug bato.
54 Ang mga tubig mibanlas ibabaw sa akong ulo; unya miingon ako:
Namatay na ako.
55 ¶ Ako nagsangpit sa imong ngalan, Oh Jehova, gikan sa kinahiladman
nga bilanggoan.
56 Gipatalinghugan mo ang akong tingog: ayaw pagtagoa ang imong
igdulungog sa akong pagpangginhawa, sa akong pagtu-aw.
57 Ikaw nagapaduol kanako sa adlaw nga ako nagsangpit kanimo;
ikaw nag-ingon: Ayaw kahadlok.
58 Oh Ginoo, naglaban ka sa mga katungod sa akong kalag; gitubos
mo ang akong kinabuhi.
59 Oh Jehova, nakakita ka sa akong sayup; hukman mo ang akong
katungod.
60 Nakita mo ang tanan nilang mga pagpanimalus ug ang tanan nilang
mga lalang batok kanako.
61 Nadungog mo ang ilang pagsudya, Oh Jehova, ug ang tana nilang
mga lalang batok kanako,
62 Ang mga ngabil niadtong mingtindog batok kanako, ug ang ilang
lalang batok kanako sa tibook nga adlaw.
63 Sud-onga ang ilang paglingkod, ug ang ilang pagtindog; 8 ako
mao ang ilang alawiton.
64 Magahatag ka kanila ug usa ka balus, Oh Jehova, sumala sa
buhat sa ilang mga kamot.
65 Magahatag ka kanila ug katig-a sa kasingkasing, ang imong
tunglo kanila.
66 Magalutos ka kanila sa kasuko, ug laglagon mo sila gikan sa
ubos sa mga langit ni Jehova.
CAPITLO 4
1 ¶ Naunsa nga ang bulawan mialup man! naunsa nga ang lunsay nga bulawan
milubad man! Ang mga bato sa balaang puloyanan ginayabo didto sa tagsatagsa
ka ulohan sa dalan.
2 Ang bililhong mga anak nga lalake sa Sion, takus ikatanding
sa inulay nga bulawan, Naunsa nga sila giisip man nga ingon sa saro nga
sa yutang kolonon, ang buhat sa mga kamot sa magkokolon!
3 Bisan pa ang mga irong ihalas mopagula sa ilang suso, mopasuso
sa ilang mga itoy; Ang anak nga babaye sa akong katawohan nahimong mabangis,
ingon sa mga avestruz sa kamingawan.
4 Ang dila sa bata nga masuso mitapot sa alingagngag sa iyang
baba tungod sa kauhaw: Ang magagmayng kabataan mangayo ug tinapay, ug walay
tawo nga magatipiktipik sa tinapay kanila.
5 Kadtong nagkaon ug pinili nga kalan-on nangahimong biniyaan
didto sa kadalanan: Kadtong nanagtubo sa mapula nga mga panapton minggakus
ug mga pundok sa kinalibang.
6 Tungod kay ang kasal-anan sa anak nga babaye sa akong katawohan
labing daku kay sa sala sa Sodoma, Nga gilaglag sulod sa usa ka pagpamilok,
ug walay mga kamot nga minggunit kaniya.
7 Ang iyang mga halangdon labing maputli kay sa nieve, sila labing
maputi kay sa gatas: Sila labing mapula ug lawas kay sa mga rubi, ang ilang
kahinlo ingon sa zafiro:
8 Ang ilang nawong maitum kay sa carbon; sila dili maila diha
sa kadalanan: Ang ilang mga panit nanapot sa ilang mga bukog; kini nauga
nga nahimong ingon sa usa ka pinutol.
9 Kadtong gipamatay pinaagi sa pinuti labing maayo kay niadtong
nangamatay sa gutom: Kay kini nagakahunos daw gilagbasan, tungod sa kawalad-on
sa mga bunga sa uma.
10 Ang mga kamot sa makalolooy nga mga babaye nanaglata sa kaugalingon
nilang mga anak: Sila nahimo nga ilang kalan-on sa pagkalaglag sa anak
nga babaye sa akong katawohan.
11 Natuman ni Jehova ang iyang kaligutgut, iyang gibubo ang iyang
mabangis nga kasuko; Ug siya nagdaub sa kalayo sa Sion, nga naglamoy sa
mga patukoranan niana.
12 Ang mga hari sa yuta wala managpanoo, ni ang tanang pumoluyo
sa kalibutan, Nga ang kabatok ug ang kaaway makasulod sa mga pultahan sa
Jerusalem.
13 ¶ Tungod sa mga sala sa iyang mga manalagna, ug sa mga kasal-anan
sa iyang mga sacerdote, Nga nanag-ula sa dugo sa mga matarung diha sa iyang
taliwala.
14 Sila nanagsalaag sa kadalanan ingon sa mga buta nga mga tawo,
sila nahugawan sa dugo, Sa pagkaagi nga ang mga tawo dili makahikap sa
ilang mga saput.
15 Pamahawa kamo, sila mingtiyabaw kanila: Mahugaw! pahawa, pahawa,
ayaw paghikapa! Sa diha nga mingkalagiw sila ug mingsalaag, ang mga tawo
mingingon sa taliwala sa mga nasud:
16 Sila dili na makapuyo pag-usab dinhi. Ang kasuko ni Jehova
nagpapatlaag kanila; siya dili na magtagad pag-usab kanila: Sila wala motahud
sa mga pagkatawo sa mga sacerdote, sila wala modapig sa mga anciano.
17 Ang among mga mata naluya sa pagpangita sa kawang namong pagtabang:
Sa among pagtukaw kami nagabantay sa usa ka nasud nga dili makaluwas.
18 Sila nangita sa among mga lakang, sa pagkaagi nga kami dili
makaadto sa among kadalanan: Ang among katapusan haduol na, ang among mga
adlaw natuman na; kay ang among katapusan mingdangat na.
19 Ang among mga manggugukod matulin pa kay sa mga agila sa kalangitan:
Sila minggukod kanamo ibabaw sa kabukiran, sila nanagbanhig kanamo sa kamingawan.
20 Ang gininhawa sa among mga ilong, ang dinihog ni Jehova, nadakup
sa ilang mga gahong; Nga mahitungod kaniya ming-ingon kami: Ilalum sa iyang
landong kami magapuyo sa taliwala sa mga nasud.
21 ¶ Pagmaya ug paglipay, Oh anak nga babaye sa Edom, nga nagapuyo
sa yuta sa Hus: Ang copa usab moagi nganha kanimo: ikaw mahubog, ug maghubo
sa imong kaugalingon.
22 Ang silot sa imong kasal-anan natuman na, Oh anak nga babaye
sa Sion; siya dili na modala kanimo pag-usab ngadto sa pagkabinihag: Du-awon
niya ang imong kasalanan, Oh anak nga babaye sa Edom; igapadayag niya ang
imong mga sala.
CAPITLO 5
1 ¶ Hinumdumi, Oh Jehova, kong unsay nahitabo kanamo: Sud-onga, ug
tan-awa ang among kaulaw.
2 Ang among kabilin nahulog ngadto sa mga dumuloong, Ang among
mga balay ngadto sa mga lumalangyaw.
3 Kami mga ilo ug walay mga amahan; Ang among mga inahan nangahimong
mga balo.
4 Kami nag-inum sa among tubig nga binayloan sa salapi; Ang among
kahoy ginabaligya na kanamo.
5 Ang mga maglulutos kanamo nagaungot sa among mga liog: Kami
gikapuyan ug walay pahulay.
6 Among gihatag ang kamot ngadto sa mga Egiptohanon, Ug sa mga
Asiriahanon, aron tagbawon sa tinapay.
7 Ang among mga amahan nanagpakasala, ug wala na; Ug among giantus
ang ilang kasal-anan.
8 Ang mga sulogoon maoy nagahari kanamo: Walay makaluwas kanamo
gikan sa ilang kamot.
9 Makuha namo ang among tinapay uban ang peligro sa among kinabuhi,
Tungod sa espada didto sa kamingawan.
10 Ang among panit maitum sama sa usa ka hudno, Tungod sa makasunog
nga kainit sa kagutmanan.
11 Ginalugos nila ang mga babaye didto sa Sion, Ang mga ulay
sa ciudad sa Juda.
12 Ang mga principe ginabitay pinaagi sa ilang mga kamot: Ang
mga nawong sa mga anciano wala tahura.
13 Ang mga batan-ong lalake maoy nanagpas-an sa galingan; Ug
ang kabataan gipahiumod sa ilalum sa kahoy.
14 Ang mga anciano namiya sa pultahan, Ang mga batan-ong lalake
namiya sa ilang honi.
15 Ang kalipay sa among kasingkasing mihunong na; Ang among sayaw
nahimong pagminatay.
16 Ang purongpurong nahulog gikan sa among ulo: Alaut kami kay
kami nakasala man!
17 ¶ Tungod niini ang among kasingkasing nagakaluya; Tungod niining
mga butanga ang among mga mata lubog na.
18 Tungod sa bukid sa Sion, nga mamingaw: Ang mga milo nagalakaw
sa ibabaw niana.
19 Ikaw, Oh Jehova, magapabilin sa walay katapusan; Ang imong
trono nagapadayon gikan sa kaliwatan ngadto sa kaliwatan.
20 Ngano man nga nalimot ka kanamo sa walay katapusan, Ug mibiya
kanamo sa hataas kaayong panahon?
21 Pabalika kami nganha kanimo, Oh Jehova, ug kami mamalik; Bag-oha
ang among mga adlaw ingon sa kanhing panahon.
22 Apan giay-ran mo sa tuman kami; Ikaw naligutgut sa hilabihan
batok kanamo.
Back to Cebuano Bible Options